Stołeczna Estrada od ponad 65 lat towarzyszy warszawiakom organizując w przestrzeni miasta niezliczoną ilość wydarzeń artystycznych, festiwali i imprez rozrywkowych.

Wszystko zaczęło się w roku 1955. Jeszcze oficjalnie w kulturze, sztuce i architekturze obowiązywał realizm socjalistyczny. Warszawa, choć odbudowywana ze zgliszcz, ze wskrzeszonymi z ruin Traktem Królewskim i Starówką pozostawała smutnym, szarym miastem z życiem kulturalnym podporządkowanym władzy. I wtedy w przestrzeni stolicy nastąpiła „eksplozja” porównywalna z wybuchem bomby atomowej. Był nią V Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów zorganizowany w Warszawie. Do stolicy Polski zjechało wówczas ponad 30 tysięcy młodych ludzi z całego świata. Była to wprawdzie młodzież „postępowa”, starannie wybrana, ale warszawiacy po raz pierwszy od rozpoczęcia wojny zobaczyli na własne oczy młodych ludzi ze środowisk robotniczych we Włoszech, Francji czy kolonii w Afryce. Nie sprawiali oni wrażenia uciskanych, jak wmawiała propaganda. Byli radośni i wyzwoleni. W dniach Festiwalu żelazna kurtyna dotąd szczelnie oddzielająca komunistyczną Polskę od Zachodu zaczęła pękać. Socrealizm zaczął chylić się ku upadkowi w dniu, w którym otwarty został jego symbol – Pałac Kultury i Nauki. Stało się to na rok przed wydarzeniami października 1956 r., a powstałą wtedy Stołeczną Estradę śmiało można nazwać dzieckiem odwilży.

Niektóre z organizowanych przez nią imprez kulturalnych na zawsze zapisały się w dziejach Polski. Do takich wydarzeń należy niezapomniany koncert The Rolling Stones, który odbył się 13 kwietnia 1967 r. Miał on ogromny oddźwięk społeczny i kulturowy. „Nigdy czegoś takiego nie widzieliśmy. To byli kosmici, którzy grają rock and rolla i wyprzedzają nas o jakieś czterysta lat! (…) Podczas koncertu Jagger tańczy, jak nikt jeszcze w Kongresowej nie tańczył. Śpiewał I can’t get nooo Sa-tis-fac-tion i wypina się na pierwsze rzędy, gdzie siedzą partyjni” – czytamy w jednym ze wspomnień.

W epoce odwilży swoje początki mają też publiczne koncerty chopinowskie w Łazienkach. Od 1959 r. latem w każdą niedzielę przy pomniku kompozytora występują znakomici pianiści z całego świata.

Stołeczna Estrada podtrzymuje też sięgającą niepamiętnych czasów warszawską tradycję wianków urządzanych nad Wisłą w noc świętojańską. Niegdyś z wieńców rzucanych w nurty rzeki „znaczna część panien badała swoje przyszłe losy” licząc na korzystne zamążpójście. „Jedna panna ledwie nie zemdlała z rozpaczy, że rzucony przez nią wieniec nie mógł być ujęty przez zręcznych kawalerów, tylko pudel przywykły do aportowania wskoczył w wodę i uchwyciwszy wianek przyniósł go na brzeg. Uspokoiła się jednak właścicielka wianka, gdy ją przekonano, że pies jest godłem wierności i to zdarzenie budzi najszczęśliwsze powodzenie” – pisał w 1823 r. dziennikarz „Kuriera Warszawskiego”. Nie znamy dalszych losów owej panny. Wiemy jednak, że Wianki nad Wisłą to imprezy organizowane od 1996 r. z dużym rozmachem przez Stołeczną Estradę, na które tłumy mieszkańców stolicy przychodzą nie tylko z chęci poznania swojej matrymonialnej przyszłości, ale także, by wysłuchać koncertów i do późnej nocy dobrze bawić się na miejskim pikniku.

Nieopodal Bulwarów Wiślanych w Multimedialnym Parku Fontann na Podzamczu co roku przygotowywane są nowe pokazy świetlno-dźwiękowe. Na ekranie wodnym widzowie oglądają spektakularne połączenie obrazu, wody, muzyki i świateł oparte na warszawskich legendach. Walor rozrywkowy, ale też edukacyjny multimedialnych pokazów przyczyniły się do tego, że miejsce to stało się w ostatnim czasie jedną z najbardziej popularnych przestrzeni publicznych stolicy.
W ciągu 65 lat istnienia Stołeczna Estrada zorganizowała w Warszawie (ale też za granicą) tysiące wydarzeń kulturalnych. Nie jest przesadą stwierdzenie, że Stołeczna Estrada zajmuje stałe miejsce na mapie życia kulturalnego stolicy, służąc kolejnym generacjom jej mieszkańców.

Jerzy S. Majewski


Jerzy S. Majewski – publicysta, dziennikarz, varsavianista. Autor bloga ,,Miasta Rytm”, w którym zaprasza do artystycznych podróży po Warszawie i reszcie świata. Ponadto autor i współautor licznych artykułów, książek i albumów poświęconych stolicy i jej mieszkańcom.